فروش موبایل قطعات لوازم جانبی سنندج

سَنَندَج(دربارهٔ این پرونده تلفظ راهنما·اطلاعات (به کردی: سنه[۱۱] یا سنه‌دژ[۱۲]) مرکز استان کردستان و بیستمین شهر بزرگ ایران است. این شهر در غرب ایران قرار گرفته‌است. سنندج در ارتفاع ۱۵۰۰ متری از سطح دریا و در منطقهٔ کوهستانی زاگرس واقع شده و آب و هوایی معتدل و کوهستانی دارد. این شهر از سوی غرب به کوه آبیدر، از شمال به کوه شیخ معروف از جنوب به کوه سراج‌الدین و از شرق به کوه خاتون شیشه‌رێ و گردنه لیلاخ محدود شده‌است و در منطقه‌ای به وسعت ۹۵/۷۶۴ هکتار گسترده‌است.[۱۳] جمعیت این شهر بر اساس برآورد سال ۱۴۰۰خورشیدی، ۵۵۰٬۰۰۰ نفر بوده‌است.[۴]

سنندج به عنوان یکی از پایتخت‌های موسیقی جهان معرفی شده‌است[۱۴][۱۵] پایتخت نوروز جهان[۱۶][۱۷][۱۸]شهر خلاق موسیقی[۱۹][۲۰] شهر مساجد[۲۱] شهر هزار تپه و پایتخت کتاب ایران شناخته می‌شود.[۲۲][۲۳] سنندج در جمع ۲۴۵ شهر شبکهٔ شهرهای نوآور جهانی یونسکو و همچنین ۲۸ شهر نوآور موسیقی جهان نیز قرار دارد.[۲۴][۲۵]

سنندج به لحاظ موقعیت جغرافیایی و فعالیت‌های شهرسازی عصر صفوی و قاجار، از بافت شهری سنتی با ارزشی برخوردار است که سازه‌های مسی و عام‌المنفعهٔ متعددی مانند حمام، مساجد و بازار در آن باقی مانده‌است؛ این شهر دارای محدودهٔ بافت تاریخی-فرهنگی با گستردگی‌ای برابر ۱۲۰ هکتار است.[۲۶][۲۷]

سنندج از قدیم الایام از مراکز مهم اهل سنت در ایران بوده‌است.[۲۸]

در این شهر، زبان کردی اردلانی به‌عنوان زبان گفتاری و زبان فارسی به‌عنوان زبان آموزش و مکاتبات رسمی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نام
شهر سنندج را به علت واقع شدن در دامنهٔ کوه، در گذشته سنه می‌خواندند و چون دژ آن از لحاظ نظامی اهمیت زیادی داشته، آن را سنه‌دژ (دژی در پای کوه) می‌نامیدند که کم‌کم به سنندج بدل شد. ژاک دمورگان که در اواخر پادشاهی ناصرالدین‌شاه به ایران آمده، همه‌جا از این شهر با نام سنه یاد کرده‌است.[نیازمند منبع]

بابا مردوخ در کتاب خود دربارهٔ ریشه نام سنندج می‌نویسد:

خود کردها سنندج را سنه» می‌خوانند و نام اصلی آن گویا همین بوده‌است؛ اما بعد از بنای برج و باروی حکومتی آن را سنه‌دژ» گفته‌اند که سنندج تحریف و تعریبی از آن است. برخی معتقدند که اصل آن سانان دژ» بوده به معنی قلعه و محل سانها، زیرا سان در لهجه کردی گورانی، معنی سلطان می‌بخشد چنان‌که کانی سانان» نیز به معنی محل سلاطین است.[۲۹]

سابقهٔ ست در محل کنونی شهر سنندج (سنه یا سنه‌دژ) به گذشته‌های دور بازمی‌گردد. با این وجود شهر جدید سنندج در دورهٔ صفوی و در روزگار شاه‌صفی در سال ۱۰۴۶ هجری قمری توسط سلیمان‌خان اردلان پایه‌گذاری شده‌است. نام سنه به احتمال زیاد از ریشهٔ اوستایی گرفته شده‌است. تا پیش از دورهٔ قاجار از این شهر به‌عنوان سنه یاد می‌شده‌است اما پس از این دوره به سنندج تغییر نام یافت.[۲۷][۳۰][۳۱][۳۲][۳۳][۳۴]